بررسی کارآیی نانو ذره‌ی اکسید روی (ZnO) برای حذف آنتی‌بیوتیک سیپروفلوکساسین از محلول‌های آبی
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
چکیده
مقدمه: آنتی‌بیوتیک‌ها به دلیل خاصیت تجمعی، باعث ایجاد مشکلات عمده در انسان و محیط زیست می‌شوند. هدف از این مطالعه، بررسی کارآیی نانو ذره‌ی اکسید روی (ZnO) برای حذف آنتی‌بیوتیک سیپروفلوکساسین از محلول‌های آبی می‌باشد.
شیوه‌ی مطالعه: در این مطالعه‌ی تجربی، تأثیر پارامترهايی مانند pH محلول (3، 5، 7، 9، 11)، غلظت آنتی‌بیوتیک (250-10 میلی‌گرم در لیتر)، زمان تماس (120-10 دقیقه) و دوز نانوذره (01/0، 02/0، 04/0، 06/0، 08/0 و 1 گرم در لیتر) در تجزیه‌ی آنتی‌بیوتیک سیپروفلوکساسین، مورد بررسی قرار گرفت. در هر مرحله با ثابت نگه داشتن پارامترها و متغیر بودن یک پارامتر، آزمایشات انجام شد.
یافته‌ها: نتایج آزمایش نشان داد که pH اولیه‌ی محلول، در فرایند حذف آنتی‌بیوتیک، پارامتر اصلی می‌باشد. مقدار بهینه‌ی pH برابر با 7 به دست آمد که مقدار حذف در این pH برابر 93/53 درصد می‌باشد. همچنین پارامترهای زمان تماس، در مدت 60 دقیقه برابر با 93/55 درصد و دوز نانوذره در غلظت 0/01 گرم در لیتر برابر با 92/60 درصد به دست آمد.
نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که فرایند استفاده از نانوذره اکسیدروی در حذف آنتی‌بیوتیک سیپروفلوکساسین، مؤثر می‌باشد.
کلمات کلیدی: آنتی‌بیوتیک سیپروفلوکساسین، نانوذره، ZnO، محلول‌های آبی