تأثير برنامه‌ی طراحي شده‌ی بازديد از منزل بر بهبود ایمنی منازل جامعه‌ی روستایی

چکیده

مقدمه: حوادث خانگی، سوانحی است که در خانه یا محیط اطراف آن روی می‌دهد و موجب آسیب قابل تشخیص می‌شود. کودکان به دلیل ویژگی‌های خاص جسمانی، روانی، رفتاری، الگوهاي بازي و زندگي در محیطی که بزرگترها برای خود ساخته‌اند، از گروه‌های آسیب‌پذیر در اغلب حوادث به شمار می‌آیند. هدف از مطالعه‌ی حاضر، تأثير برنامه‌ی طراحي شده‌ی بازديد از منزل بر بهبود ایمنی منازل جامعه‌ی روستایی بود.

شیوه مطالعه: این مطالعه، یک پژوهش نیمه تجربی (قبل و بعد از مداخله) می‌باشد. نمونه‌ی پژوهش شامل 40 مادر تحت پوشش مرکز بهداشتی- درمانی اکبرآباد شهرستان زابل بود. ابزار مورد استفاده، چک‌لیست بررسی ایمنی منازل بود. ابتدا داده‌ها با استفاده از چک‌لیست جمع‌آوری گردید. سپس بعد از گذشت 2 ماه، مجدداً وضعیت ایمنی منازل بررسی و با نتایج قبل از مداخله مقایسه گردید. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و آزمون آماری تی زوج، استفاده شد. سطح معنی‌داری (p value < 0/05) در نظر گرفته شد.

یافته‌ها: بعد از مداخله به طور معنی‌داری، ایمنی منازل افزایش یافت به طوری که میانگین نمرات ایمنی آشپزخانه از 8/60 به 12/72، ایمنی اتاق از 4/5 به 6/17، ایمنی راه‌پله و نردبان از 4/20 به 4/45 ایمنی بالکن، حیاط، پارکینگ و پشت‌بام از 5/10 به 7/27 ایمنی حمام از 4/22 به 5/15 و ایمنی کلی منزل از 26/62 به 35/77 افزایش یافت.

نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج مطالعه و نقش پرستار بهداشت جامعه در برنامه‌ی بازديد منزل، پيشنهاد مي‌گردد جهت بهبود ایمنی منازل و پيشگيري از حوادث خانگی، برنامه‌ی بازديد منزل استفاده شود.

کلمات کلیدی: ایمنی منازل، کودکان، حوادث خانگی، بازدید از منزل