بررسی ارتباط ابعاد استرنوم با سن و جنس و استفاده از آن در تعیین هویت افراد در بیماران بالای 18 سال
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
چکیده
مقدمه: تعیین سن و جنس، نقش اساسی در تشخیص بقایای اسکلتی ناشناخته دارند که یکی از مهمترین وظایف انسانشناسان و باستانشناسان قانونی است. هنگامی که استخوانهای مهم مانند لگن، جمجمه و استخوانهای بلند اندامها وجود نداشته باشد، استفاده از اندازهی استرنوم، میتواند در تعیین سن و جنس مفید باشد. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط ابعاد استرنوم با سن و جنس در بیماران مراجعه کننده به بخش رادیولوژی بیمارستان امیرالمومنین (ع) و استفاده از آن در پزشکی قانونی و تشخیص هویت بود.
شیوه مطالعه: در این مطالعه، تعداد 150 نفر شامل 87 مرد (58 درصد) و63 زن (42 درصد) که در شش ماه دوم سال 1396 به بخش رادیولوژی بیمارستان امیرالمونین (ع) شهرستان زابل مراجعه کرده بودند، شرکت داده شدند. محدودهی سنی در این افراد از
86-19سال بود. از بیماران مراجعه کننده، عکسبرداری CT (توموگرافی کامپیوتری) گرفته شد. طول، عرض و ضخامت مانوبریوم و تنهی استرنوم، اندازهگیری گردید. اطلاعات جمعآوری شده با استفاده از نرمافزار SPSS نسخهی 21 تجزیه و تحلیل شد.
یافتهها: بررسی نتایج نشان داد که متوسط طول استرنوم در مردان بیشتر از زنان است. در 36/8 درصد مردان، طول استرنوم بالای 100 میلیمتر بود، در حالی که این مقدار در 3 درصد زنان دیده شد. طول (0/169 = p value) و ضخامت (0/237 = p value) مانوبریوم، تفاوت معنیداری بین دو جنس نداشت، اما میانگین عرض مانوبریوم در مردان بیشتر بود. متوسط طول و عرض و ضخامت تنهی استرنوم در مردان بیشتر از زنان به دست آمد. از آنجا که مردان طول استرنوم بلندتری داشتند، متوسط شاخص استرنوم برای آنها از زنان کمتر شد.
نتیجهگیری: استرنوم، یک عنصر اسکلتی مفید در تعیین جنس است و در تخمین سن در افراد بالای 18 سال، عنصر مورد اعتمادی نیست. اندازههای طول، عرض و ضخامت تنهی استرنوم در دو جنس تفاوت داشت و طول کلی استرنوم، بهترین عامل افتراق دهندهی جنس بود. این تفاوت در استرنوم زن و مرد، در مطالعات پزشکی قانونی دارای اهمیت فراوانی است.
کلمات کلیدی: استرنوم، سن، جنس