بررسی اپیدمیولوژیک مرگ و میر بیماران مراجعه کننده به بیمارستان امیرالمومنین زابل
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
چکیده
مقدمه: میزان مرگ و میر را میتوان به عنوان یکی از مهمترین شاخصهای توسعه و سلامت هر کشوری به شمار آورد که تحت تأثیر عوامل گوناگون اجتماعی و اقتصادی قرار دارد. بنابراين شناسايي تغييرات گذشته و حال، روند مرگ و مير و عواملي كه ميتوانند در آينده باعث افزايش طول عمر شوند، با اهميت به نظر ميرسد. لذا جهت شناخت بهتر علل منجر به فوت، این مطالعه به بررسي علل مرگ و مير در بيماران مراجعه كننده به بيمارستان امیرالمومنین شهرستان زابل در سال ۱۳۹۶ پرداخته است.
شیوه مطالعه: پژوهش حاضر از نوع مقطعي (Cross-sectional) بود که به منظور بررسي علل منجر به فوت بيماران مراجعه كننده به بيمارستان امیرالمومنین شهرستان زابل در سال ۱۳۹۶ انجام شد. اطلاعات توسط پرسشنامه جمعآوری و سپس در نرمافزار SPSS نسخهی 16 وارد گردید و آنالیز دادهها با استفاده از روشهای آمار توصیفی نظیر درصد فراوانی و آمار تحلیلی کایدو انجام شد.
یافتهها: از مجموع 280 نفر بيماران فوت شده در بيمارستان امیرالمومنین زابل در سال ۱۳۹۶، تعداد 165 نفر مرد و 115 نفر زن بودند. در گروه سني 79-70 سال با 101 مورد مرگ، گروه سني 80-89 سال با 54 مورد، 29 -20 سال با 20 مورد، بالاترين فراواني مرگ و مير را به خود اختصاص دادهاند. بيشترين موارد مرگ و مير در بخش اورژانس با 94 نفر و سپس در بخش ICU با 64 نفر رخ داده است و كمترين فراواني مربوط به بخش CCU با 11 نفر بوده است.
نتیجهگیری: براي افزايش اميد به زندگي، بايستي به پيشگيري از سوانح و حوادث، علل زمينهساز بيماري داخلي و بيماريهاي ايسكميك مغزي اهميت بيشتري داده و در كاهش هرچه بيشتر عوامل خطر كوشيد. همچنین با توجه به نتايج اين بررسي و بالا بودن تعداد مرگ و میر به علت سوانح، خصوصاً در مردان، به نظر ميرسد كه برنامههاي مداخلاتي مناسبتري براي گروههاي سني در خطر و مردان نياز باشد.
کلمات کلیدی: اپیدمیولوژی، مرگ و میر، سوانح، زابل